- زمی سر
سرزمین، محل کشت زار
معنی زمی سر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از دهات کتول استرآباد است. رجوع به ترجمه سفرنامۀ مازندران و استرآباد چ 1326 هجری شمسی بنگاه ترجمه و نشر کتاب ص 171)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
زاغ سار. مثل زاغ در سیاهی. کنایه است از شخص سیاه چرده:
بدست یکی زاغ سر کشته شد
به ما بر چنین روز برگشته شد.
فردوسی
بدست یکی زاغ سر کشته شد
به ما بر چنین روز برگشته شد.
فردوسی
(زُ حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
در این بیت خاقانی صفت نوک قلم آمده:
عطاردیست زحل سر، زبان خامۀ او
که وقت سیرش خورشید تار میسازد.
خاقانی
عطاردیست زحل سر، زبان خامۀ او
که وقت سیرش خورشید تار میسازد.
خاقانی
(رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شکافندۀ زمین:
یکی جانور بد رونده ز جای
به سینه زمین در به تن سنگسای.
اسدی.
رجوع به مادۀ بعد شود
یکی جانور بد رونده ز جای
به سینه زمین در به تن سنگسای.
اسدی.
رجوع به مادۀ بعد شود
(وِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان طارم بالا از بخش سیردان شهرستان زنجان با 512 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
آنکه یا آنچه سر ندارد، بی اساس بی اصل، پرنده ایست شکاری از نوع باشه شبیه به پیغو بیسره
((س))
فرهنگ فارسی معین
آن که میکس می کند، میکس کننده، وسیله ای برای هم زدن و مخلوط کردن مواد غذایی، همزن (واژه فرهنگستان)، دستگاهی با محفظه ای خمره ای شکل گردان برای ساختن بتون
از توابع خانقاه پی قائم شهر
مرتعی در راستوپی سوادکوه
جوانه ی بوته ی کدوقسمت انتهایی بوته ی کدو که در آش ریزند
وسیله ی تراز و میزان در بافندگی
نگهبان شالی زار و باغ
بخشی از بلندی های غرب التپه ی بهشهر، از ارتفاعات بخش یانه سر واقع در هزارجریب بهشهر، کمرکش کوه
کشت زاری نزدیک روستای کردیچال کلاردشت، بالا تپه، بالای بلندی
هنگام سپیده، روی تپه
ملک کشاورزی، روی زمین، مزرعه
شالی کار
نزدیک خانه، جلوی راه
سیر صحرایی و خوراکی
سحرگاه
از روستاهای علی آباد کتول
پسرعمو
برای ما
متکا، بالش
